Όταν ήμουνα πολύ μικρός οι γονείς μου έλεγαν…μια φορά κι έναν καιρό, πήγε η γάτα στο χορό. Στη συνέχεια το άλλαξαν σε……μια φορά και έναν καιρό, σε έφερε ο πελαργός. Νομίζω όμως πως τα πιο καλά άρχισαν στο δημοτικό εκεί που……άνθρωπος αγράμματος , ξύλο απελέκητο. Ενώ άρχιζα να καταλαβαίνω πως πελαργός και η γάτα δεν υπήρχαν , παρολαυτα προσπαθούσα με μανία να μάθω πως 1+1=2. Νομίζω πως ενστικτωδώς δεν ήθελα να γίνω ξύλο και πόσο μάλιστα απελέκητο. Το γέλιο συνεχίζεται με το………πίστευαι και μη ερεύνα, να με βρίσκει κάθε Κυριακή στην εκκλησία να φιλάω εικόνες, μαυροντυμένους και να στέκομαι όρθιος για πολλές πολλές ώρες. Όταν παιδιά ήρθε και το………που γράψε ο θεός ξεβράκωτο, ποτέ βρακί δεν βάζει, πήγαινα και στις νυχτερινές. Σκεφτόμουν πως όσες πιο πολλές ώρες θα ήμουν εκεί, τόσο πιο πολλές πιθανότητες είχα να γεμίσω την ντουλάπα μου με ρούχα. Αμ δεν το είδα και αυτό αγαπητοί μου αλλά τι να πω…….οι παροιμίες είχαν σφηνωθεί στο μυαλό μου. Στα 14 μου συνειδητοποιώ πως κανένα κορίτσι δεν με θέλει…κοιτάζω τον καθρέφτη και βλέπω πως εκτός των άλλων τα δόντια μου ήταν θεόστραβα!!!! Τότε έρχεται η απάντηση των γονιών μου εξ ουρανού……στραβά δόντια, ίσια μοίρα. Πέστε μου τώρα εσείς ποιος δεν θα ήθελε να έχει μια ίσια μοίρα παρακαλώ. Ας είναι λεω έχω καιρό για έρωτες. Ουφ ουφ ευτυχώς λέω έχω κάνει καλά φιλαράκια εδώ γύρω. Αμ εσύ είσαι που το λες…..ακολουθούν και άλλες παροιμίες παρακαλώ. Αρχίζουν λοιπόν όλοι πάνω μου……..με τον καλλιά σου κάθιζε και νηστικός περπατά. Πάνε και τα φιλαράκια μου καλέ όσο και αν δεν ήθελα να περπατώ ξυπόλητος. Τελειώνω λύκειο αγαπητοί μου περιτριγυρισμένος με φλωρακια, πλουσιοπαιδα, σπασικλακια και φυσικά μακριά από οτιδήποτε μπορούσε να με κρατήσει μακριά από την κορυφή. Αγαπητοί μου φιλοι φτάσαμε στο πανεπιστήμιο…γιουπι!!!!!! Είχε δίκιο η μανά μου τελικά. Όπως μου έλεγε και εκείνη……αν με αγαπά η μανά μου, της μοίρας έχω χάρη. Τελειώνουμε το πανεπιστήμιο και φύγαμε για μεταπτυχιακό φίλοι μου γιατί………….σαν θέλει η μοίρα μυλωνάς, γίνεται και δεσπότης. Εδώ αρχίζουν τα δύσκολα κύριες και κύριοι…..καταιγισμός από παροιμίες ….τι να σας πρωτοπώ. Να αρχίσω όμως….τα πλούτη κάνουν ρήτορα κι η φτώχεια κακομοίρη. Με καταλαβαίνεται λοιπόν, είμαι σίγουρος. Πρέπει να βγάλω πολλά λεφτά……..και φυσικά μην ξεχνιόμαστε……ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Άρα φιλά και καμία κατουρημένη ποδιά δεν τρέχει κάτι φίλε μου, πως κανείς έτσι……….όλοι αυτό κάνουν. Αν πιστέψατε πως δεν διορίστηκα…..τρελός παπάς σας βάφτισε. Όλα πήγαν σύμφωνα με το σχέδιο του θεού…..θεού θέλοντας. Τα προβλήματα όμως δεν σταματούν εδώ γιατί……καλό το σπίτι, μα στραβό το τζάκι. Να μην βρούμε και καμία κοπέλα με λεφτά αισθήματα? Αν διαλέξω την όμορφη, ψηλή μελαχρινή που ……… δεν έχει στον ήλιο μοίρα αντιμετωπίζω σοβαρό πρόβλημα φίλοι μου. Θα σας εξηγήσω αμέσως……ήθελε ο φτωχός να παντρευτεί και νύχτα δεν ευρέθηκε όπως και δεν ξέρω αν το γνωρίζεται……όπου λεφτά, γεννά κι ο πετεινός. Τι λοιπόν και αν η Πηνελόπη (κόρη ιατρού) είναι λίγο χόντρη, κοντή, τριχωτή και ασχημοφατσα (ας μου επιτραπεί η έκφραση αυτή)….την δουλειά της την κάνει. Άλλωστε μου είπαν και οι γονείς μου……καλύτερα να΄ναι η γυναίκα του γείτονα όμορφη και η δική σου άσχημη και όχι μόνο αυτό φίλοι μου ακουστέ και τα αλλά…….μην κοιτάς τα στραβά της ποδιά, παρά την ίσια της μοίρα. Γονείς είναι αυτοί βρε παιδία κάτι ξέρουν περισσότερο………και παροιμίες είναι αυτές, δεν λέγονται χωρίς λόγο. Μετά από όλες αυτές τις επιτυχημένες επιλογές (χι χι) στην ζωή μου όλα κυλούσαν ήρεμα και ωραία. Η δουλεία μου μια χαρά, η Πηνελόπη μου αυξανόταν σε διαστάσεις και πήγαινε, οι γονείς μου ευτυχισμένοι για τη μοίρα μου την ίσια πια μέχρι που γνώρισα το πόκερ!!!!!! Το πόκερ έγινε η νέα μου γυναίκα, ποτέ δεν μου γκρίνιαζε και ποτέ δεν μου ζητούσε κάτι. Αυτό ήταν νομίζω για μένα η μοναδική μου επιλογή στην ζωή. Επιτέλους κάτι που επέλεξα εγώ φίλοι μου……….. Αφού έκανα στην Πηνελόπη μου 3 κουτσούβελα να προσέχει…….τα παιδία φέρνουν ευτυχία άλλωστε είπαν οι γονείς μου, αφιερώθηκα στο πόκερ. Εδώ είμαστε φίλοι μου λέω………πολύ χρήμα. Έβλεπα τα λεφτακια να πέφτουν τακα τακα……δεν βρέθηκε όμως κανείς να μου πει…..την τύχη του πρωτάρη την ξέρεις? Πολλά λεφτά σας λέω…..είπαν του καιρού να βρέξει και αυτός ξεκωλώθηκε……μόνο αυτό σας λέω και αυτή η παροιμία είναι δική μου. Μέχρι και οι γονείς μου ενέκριναν το project poker…..γιατί σου λέει…η τύχη ανταμώνει τους κοντούς, μα αυτοί δεν την τσακώνουν και εσύ παιδί μου είσαι πολύ ψηλός. Παίρνοντας όμως ο καιρός έμαθα και μια άλλη παροιμία που δεν μου την είπαν ποτέ….έχει ο καιρός γυρίσματα. Ο καιρός γύρισε λοιπόν και χωρίς καμία προειδοποίηση…….αρχίζει η χασούρα. Δανεισμός στον δανεισμό και η μια χασούρα διαδέχεται την άλλη χασούρα……… Η χόντρη προίκα της χοντρής Πηνελόπης βρίσκεται σε κίνδυνο, μαζί με αυτή και όλη μου η ζωή. Όμως και πάλι οι παροιμίες δεν τελειώνουν φίλοι μου ούτε τώρα. Απλά άλλαξαν ύφος πλέον. Λες να άλλαξαν οι γονείς μου? Λες να έμαθαν τώρα στα γεράματα καινούριες παροιμίες? Μα τι ακούω ρε παιδία? Στο χείλος του γκρεμού εκεί άρχισαν να εμπνέονται……..κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρι…..η τύχη πάει με τους τρελούς …….και η κορυφαία όλων παροιμία……όπως έστρωσες θα κοιμηθείς. Τι γίνεται ρε παιδία, θα τρελαθούμε τελείως? Ακούν καλά τα αυτιά μου? Ένα βήμα πριν φουντάρω, τι είναι αυτά που μου λένε ρε? Εγώ αλλιώς τα νόμιζα φίλοι μου, αλλιώς μου τα΄χαν μάθει……όλα η΄ τίποτα θυμάμαι εγώ. Παίζω και εγώ το τελευταίο μου χαρτί και καταλήγω ένδοξα στο απόλυτο τίποτα…………………… Στο απόλυτο τίποτα λοιπόν, μόνος και χωρίς κανέναν δίπλα μου βρίσκεται ένας τυπάκος…….νομίζω ο μόνος διαθέσιμος να ακούσει τη βλακεία της ζωής μου, την οποία αρχίζω να διηγούμαι. Στην αρχή νόμιζα πως είναι μουγκός γιατί δεν αποκρινόταν σε όσα του έλεγα. Όταν τελείωσα , φανερά εξαντλημένος και απογοητευμένος εγώ , γυρνάει ο τυπάκος και μου λέει…..τελείωσες φίλε μου? Του λέω λοιπόν και εγώ……τι θες και άλλα? Τότε λοιπόν μου λέει…….Θα σου πω μια παροιμία……….όταν η τύχη δεν σε βοηθά, η γνώση είναι που αξίζει. ΤΕΛΟΣ *η τύχη σπάνια συνοδεύει κάποιον μέχρι την έξοδο….. *η τύχη είναι η στιγμή που η ευκαιρία συναντάει την προετοιμασία….. *τυχερά παιχνίδια είναι ο πιο ασφαλής τρόπος για να πάρεις τίποτα δίνοντας κάτι…..